Dag 13: 29 Juli 2017. Atlanta

Deze ochtend gaan we, na een goed ontbijtje, met de shuttlebus van het hotel naar het centrum van Atlanta. Dit zouden we ook te voet kunnen doen, maar gezien de warmte is het altijd handig als je voor de deur wordt afgezet. We hebben de CNN tour van 11 uur en zijn zeker nog een half uur te vroeg. Het blijkt dat je geen eten en drinken mee naar binnen mag nemen. Oeps, dat is een beetje jammer van onze volle rugzak. Dan maar snel nog wat drinken voor de flesjes weg moeten. We gaan door de securitycheck en Corné laat zijn tas zien. Alles in orde meneer, loop maar door. Huh? Dat is ook raar, we nemen alles gewoon mee. Met de roltrap gaan we naar de achtste verdieping van CNN. Hier krijgen we een filmpje te zien over deze nieuwszender. Ook zien we de schermen van de live- uitzending. Helaas mocht je hierna geen foto’s meer maken. We lopen langs de ‘newsroom’. Hier zitten ze achter allerlei computerschermen het nieuws te verzamelen. Of het ‘fake news’, zoals Trump zou zeggen. Hij is hier weer volop in het nieuws. We zien nog een stukje van een opnamestudio. Helaas hadden we wel wat meer van deze tour verwacht, bv waar ze op dat moment live uitzenden, bekende anchors of zo. Maar het was meer een promotour voor CNN. Toch, leuk om er binnen te zijn geweest. Na de tour kom je, erg handig, in de store terecht. Tja, wat doe je dan he, je koopt een Cnn News-mok en glas.
Hierna lopen we door het Centennial Park, dit was hier aangelegd ter ere van de olympische spelen in 1996. Er is een fonteinenshow op muziek bij de vijf olympische ringen. Even verderop ligt het Coca-Cola museum. Hier wordt nog een hotdog gescoord. Het laatste stukje naar het hotel lopen we terug. Het gaat bergaf dus dat is te doen. Tien minuutjes later zijn we bij de Hampton Inn. We halen de auto op en gaan richting het Martin Luther King Jr. Historic Parc. In deze buurt staat zijn geboortehuis en verderop in de straat ligt hij begraven. Er is ook een museum ter nagedachtenis aan Martin Luther King. Je ziet daar de geschiedenis van zijn leven en dat van zijn vrouw. Wat ze allemaal gedaan hebben voor de Civil Rights in de jaren vijftig en zestig. Het is er best druk en we voelen ons behoorlijk in de minderheid als enige blanke mensen daar. Wel interessant om te zien.

Na dit bezoekje rijden we door naar Powder Springs. Een nietszeggend stadje, maar vanavond worden hier de DCI kampioenschappen gehouden. En aangezien Corné al jaren wacht op een kans om de top drumcorpsen in het echt te zien, is dit zijn kans! En het is ook super om te zien. Zeker de laatste zes zijn fantastisch: de Bluecoats, Cavaliers, Cadets, Phantom  Regiment, Santa Clara Vanguard en natuurlijk de Blue Devils! Wat een show wordt er van gemaakt. We zien het laatste korps niet meer, want het wordt tijd om terug te gaan naar het hotel. Het is dan al half 11. We willen nog even snel een milkshake scoren op de terugweg. Via de McDrive moet dat zo gepiept zijn. Nou, de mevrouw achter de praatpaal was niet zo snel van begrip, dus dat duurde wel even voor de bestelling was doorgekomen. Maar dan smaakt het ook des te beter! Om half 12 zijn we weer terug in het hotel.